Büyük İskender ve Ordusu Hikayesi
Kolay tarih sitesi olarak ibretlik tarihi hikayeler paylaşmaya devam ediyoruz. Bugünkü konuğumuz Büyük İskender ve ordusu isimli hikaye olacaktır.
Rivayete göre Büyük İskender, Perslerle savaşmak için Granikos Nehri yakınlarında 35.000 kişilik ordusu ile Pers ordusuna yapacağı saldırının hazırlıklarını yapıyordu. Kendisine, büyüklüğüne yakışır bembeyaz ve oldukça kuvvetli ve bir o kadar da hızlı bir at hediye edildi. Kendisi de bu atın asaletine hayran olduğundan gittiği her yerde atını övüyordu. Bulunduğu her mecliste ’’Benim atım çok asil bir hayvan hatta birçok insan bile asil’’ , ‘’Benim atımı geçebilecek herhangi bir yaratık yok’’, ‘’benim atım o kadar hızlı ki ok bile yetişemez’’ derdi.
Sabahın erken saatlerinde hazırlanan süvariler yan yana dizilmiş, az sonra başlayacak olan büyük savaşa hazır olan askerler gözlerini ufka dikmiş beklerken Büyük İskender asil atına binerek süvarileri son bir kez kontrol ediyordu. Kontrol ettiği süvari birliği aynı zamanda birçok muharip gaziden oluşmaktaydı. Öyle ki babası Philip zamanından beri bu ordunun bir neferi olan yaşlı askerler de bulunuyordu. Büyük İskender, süvari birliğini kontrol etmekteyken oldukça yaşlı ve eski askerlerden birinin önünde atını durdurdu ve onu iyice süzdükten sonra:
-Yaşından başından utanmıyor musun be adam, bu halde kendine süvari mi diyorsun? Atın o kadar yaşlı ki ölecek gibi, nalı desen düştü düşecek, seni bile zar zor taşıyor. Derhal kendine hızlı bir at bul ve bunu bırak gitsin.
-Evet efendim, ben kendime asker diyorum, çok dikkat ederseniz atım gibi bende yaşlıyım. Siz merak etmeyin o beni birçok savaşta üzerinde taşıdı, öleceği güne kadar da o benim atım olarak kalmaya devam edecek. Hem benim sizin atınız gibi hızlı bir şekilde savaş meydanından kaçıracak bir ata ihtiyacım yok. Benim, beni harbe götürdüğünde ne kadar savaşabilirsem o kadar savaş meydanında tutabilecek bir ata ihtiyacım var.
Büyük İskender yaşlı askerin bu bilgece sözleri karşısında hiçbir şey demeden oradan uzaklaştı. Bir daha atını olduğundan fazla övmedi ve hiç böbürlenerek konuşmadı.
