Okul hayatımız boyunca matematik çoğumuzun korkulu rüyası olmuştur. Kimimiz bu korkuyu yenmiş kimimiz ise hayatımız boyunca bu korku ile yaşamıştır.
Matematiği korkuya dönüştüren etmenler çevre, aile, eğitim sistemi, sayısal zekâsı olmayan insanları sayısal bölümlere yönlendirmek bu korkuyu tetikleyen unsurlardandır.
İnsanların kendi bulduğu etmenler daha kalıcıdır. Ailemizin ” matematik çok önemli bunu öğrenmelisin. ” gibi cümleleri de bunlara örnek olan davranışlardandır. Yapamadıklarımızla cezalandırılmamalıyız.
Matematik eğitiminin çocukluktan başlaması eğlence ve oyunla birleşerek sevilir bir hal alması gerekir. Böylelikle her birey matematiği sever ve ilgili olmaya başlar. Bunun yanında eğitim sisteminin zorluğu da insanları matematikten uzaklaştırır. Matematik hayatımızın her alanında vardır.
Alışveriş yaparken, eve bir halı aldığımızda onu ölçülere göre alırız. Bunun gibi birçok şey de matematiği kullanırız.
Bu nedenlerden dolayı matematikten korkuyoruz. Tam tersine daha çok sevmeli ve üstüne gitmeliyiz. Korktuğumuz şeylerin üstüne giderek korkularımızı yeneriz ve sonunda başarılı oluruz.
